ADIM BAŞI KARIN KIŞI
Sokaklar ıslak ve sert yüzlü
Kaldırımlar beğenmiyor ürkek adımlarımı
Ayakkabım rüzgârdan önce bırakıyor izini
Yürüdükçe bacaklarıma çarpan çanta
Bir ritimle hisli yağan karı bekliyor
Ve ben elleri cebinde bir hayal gibi
Göğün beyaz rengini kara görünce
Yere düşen beyazlara seviniyorum
Bir roman kahramanı kadar pervasız
Issız soğuğu yüreğime yazıyorum
Diyorum acaba bir şiir yazılır mı
Başıma konan aklardan sonra
“Beyazın saltanatı başlıyor her yandan”
Yağmur neyse de kar altında yürümek
Maceram olur mu bembeyaz yollarda
İçinde bulunduğum duyguların
Haddini hesabını bileceğim yok
Şu zamanı tekrar yaşamak için
Bilmem kaç gün beklerim
Bilmem olur mu bir günüm
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder